HEIDENHAIN SW 54843x-03 DIN Programming - Instrukcja (Strona 426)

426 DIN-programowanie
4.33 Podprogramy
4.33 Podprogramy
Wywołanie podprogramu: L"xx" V1
Wywołanie podprogramu zawiera następujące elementy:
 L: litera oznaczeniowa dla wywołania podprogramu
 "xx": nazwa podprogramu - przy zewnętrznych podprogramach
nazwa pliku (maksymalnie 16 cyfr lub liter)
 V1: oznaczenie dla zewnętrznego podprogramu – pomijane dla
lokalnych podprogramów
Wskazówki dotyczące pracy z podprogramami:
 Zewnętrzne podprogramy znajdują się w oddzielnym pliku. Zostają
one wywoływane przez dowolne programy główne i inne
podprogramy.
 Lokalne podprogramy znajdują się w pliku programu głównego.
Mogą one zostać wywołane przez program główny.
 Podprogramy mogą zostać do 6 razy „pakietowane”. Pakietowane
znaczy, w podprogramie zostaje wywołany dalszy podprogram.
 Należy unikać rekursji.
 Można włączyć do wywołania podprogramu do 29 „wartości
przekazu“
 Oznaczenia: LA do LF, LH, I, J, K, O, P, R, S, U, W, X, Y, Z, BS,
BE, WS, AC, WC, RC, IC, KC i JC
 Oznaczenie w obrębie prodprogramu: „#__..“ a po nim następuje
oznaczenie parametrów małymi literami (przykład: #__la).
 Można wykorzystywać wartości przekazu w ramach
programowania zmiennych w podprogramie.
 Zmienne stringu: ID i AT
 Zmienne #1 - #30 znajdują się do dyspozycji w każdym
podprogramie jako lokalne zmienne.
 Aby przekazać zmienną do programu głównego, programować
zmienną ze stałym słowem RETURN. W programie głównym
dostępna jest informacja w #i99.
 Jeśli dany podprogram ma zostać kilka razy odpracowany, to
definiujemy w parametrze "liczba powtórzeń Q" współczynnik
powtarzalności.
 Podprogram kończy się z RETURN.
Parametr "LN" jest zarezerwowany dla przekazu numerów
wierszy. Parametr ten może otrzymać przy każdym
nowym numerowaniu programu NC nową wartość.