HEIDENHAIN SW 54843x-03 DIN Programming - Instrukcja (Strona 192)

192 DIN-programowanie
4.1 Programowanie w trybie DIN/ISO
Kontury dla obróbki w osiach C:
 Kontury dla obróbki w osi C programujemy w rozdziale CZESC
GOTOWA.
 Oznaczamy kontur przy pomocy CZOŁO lub POW. BOCZNA.
Można używać wielokrotnie oznaczenia segmentów lub
programować kilka konturów w obrębie jednego oznaczenia
segmentu.
Referencje wierszy: przy edycji odpowiedniego polecenia G (sekcja
OBROBKA) przejmujemy referencje wierszy z wyświetlanego konturu.

Pozycjonować kursor na pole wprowadzenia (NS)

przełączyć na wyświetlanie konturu

Pozycjonować kursor na żądanym elemencie konturu

Przełączyć na NE

Pozycjonować kursor na żądanym elemencie konturu

Przy pomocy softkey Przejąć powracamy do dialogu.
Wiersze NC programu DIN
Wiersz NC zawiera polecenia NC a mianowicie polecenia
przemieszczenia, przełączenia i polecenia organizacyjne. Polecenia
przemieszczenia i przełączenia rozpoczynają się z +G+ lub +M+, a po
nim następuje kombinacja cyfr (G1, G2, G81, M3, M30, ...)) i
parametry adresowe. Instrukcje organizacyjne składają się ze „słów
kluczowych” (WHILE, RETURN, etc.) lub także z kombinacji liter oraz
cyfr.
Wiersze NC, zawierające wyłącznie obliczenia zmiennych, są także
dozwolone.
Można zaprogramować w jednym wierszu NC kilka poleceń NC, jeśli
nie używa się tych samych liter adresowych i nie posiadają one
"sprzecznych" funkcji.
Przykłady
 Dozwolona kombinacja:N10 G1 X100 Z2 M8
 Nie dozwolona kombinacja:
N10 G1 X100 Z2 G2 X100 Z2 R30 – wielokrotnie te same litery
adresowe lub
N10 M3 M4 – sprzeczna funkcjonalność.
Parametry adresowe NC
składają się z 1 lub 2 liter, a po nich następują
 wartości
 wyrażenia matematycznego
 z "?" (uproszczone programowanie geometrii VGP)
 z "i" jako oznaczenie dla przyrostowych parametrów adresowych
(przykłady: Xi..., Ci..., XKi..., YKi..., etc.)
 jednej #-zmiennej
 jednej stałej (_constname)