Wyspółrzędnych biegunowych, 1 podstawy – HEIDENHAIN iTNC 530 (340 49x-03) ISO programming Instrukcja Obsługi

Strona 106

Advertising
background image

106

4 Programowanie: podstawy, zarządzanie plikami, pomoce przy programowaniu, zarządzanie paletami

4.1 Podstawy

Wyspółrzędnych biegunowych

Jeżeli rysunek wykonawczy jest wymiarowany prostokątnie, proszę

napisać program obróbki także ze współrzędnymi prostokątnymi. W

przypadku przedmiotów z łukami kołowymi lub przy podawaniu

wielkości kątów, łatwiejsze jest ustalenie położenia przy pomocy

współrzędnych biegunowych.

W przeciwieństwie do współrzędnych prostokątnych X,Y i Z,

współrzędne biegunowe opisują tylko położenie na jednej

płaszczyźnie. Współrzędne biegunowe mają swój punkt zerowy na

biegunie CC (CC = circle centre; angl. środek koła). Pozycja w jednej

płaszczyźnie jest jednoznacznie określona przez:

„

Współrzędne biegunowe-promień: odstęp od bieguna CC do pozycji

„

Współrzędne biegunowe-kąt: kąt pomiędzy osią odniesienia kąta i

odcinkiem łączącym biegun CC z daną pozycją.

Patrz ilustracja po prawej stronie u góry

Określenie bieguna i osi odniesienia kąta
Biegun określa się przy pomocy dwóch współrzędnych w

prostokątnym układzie współrzędnych na jednej z trzech płaszczyzn.

Tym samym jest także jednoznacznie zaszeregowana oś odniesienia

kąta dla kąta współrzędnych biegunowych PA.

X

Y

30

10

CC

R

H

1

H

2

R

R

H

3

X

Z

Y

X

Z

Y

X

Z

Y

I

J

K

K

J

I

Współrzędne bieguna

(płaszczyzna)

Oś odniesienia kąta

X/Y

+X

Y/Z

+Y

Z/X

+Z

Advertising