HEIDENHAIN iTNC 530 (340 49x-04) ISO programming - Instrukcja (Strona 434)

434 8 Programowanie: cykle
8.7 SL-cykle ze wzorem (formu
łą
) konturu
8.7 SL-cykle ze wzorem (formułą) konturu
Podstawy
Przy pomocy SL-cykli i wzoru konturu można zestawiać kompleksowe kontury,
składające się z konturów częściowych (kieszenie lub wysepki). Kontury
częściowe (dane geometryczne) proszę wprowadzać jako oddzielne
programy. W ten sposób wszystkie kontury częściowe mogą zostać dowolnie
często ponownie wykorzystywane. Z wybranych konturów częściowych,
połączonych ze sobą przy pomocy wzoru konturu, TNC oblicza cały kontur.
Właściwości konturów częściowych
„ TNC rozpoznaje zasadniczo wszystkie kontury jako kieszeń. Proszę
nie programować korekcji promienia. W wzorze konturu można
poprzez negowanie przekształcić kieszeń w wysepkę.
„ TNC ignoruje posuwy F i funkcje dodatkowe M
„ Przeliczenia współrzędnych są dozwolone Jeśli zostaną one
zaprogramowane w obrębie wycinków konturów, to działają one
także w następnych podprogramach, nie muszą zostać wycofywane
po wywołaniu cyklu
„ Podprogramy mogą zawierać współrzędne osi wrzeciona, zostaną
one jednakże ignorowane
„ W pierwszym wierszu współrzędnych podprogramu określa się
płaszczyznę obróbki. Osie pomocnicze U,V,W są dozwolone
Példa: Schemat: odpracowywanie przy pomocy
SL-cykli i wzoru konturu
%KONTUR G71 *
...
N50 %:CNT: “MODEL“
N60 G120 Q1= ...
N70 G122 Q10= ...
N80 G79 *
...
N120 G123 Q11= ...
N130 G79 *
...
N160 G124 Q9= ...
N170 G79
N180 G00 G40 G90 Z+250 M2 *
N99999999 %KONTUR G71 *
Példa: Schemat: obliczanie podkonturów przy
pomocy formuły konturu
%MODEL G71 *
N10 DECLARE CONTOUR QC1 = “OKRAG1“ *
N20 DECLARE CONTOUR QC2 = “OKRAG31XY“ *
N30 DECLARE CONTOUR QC3 = “TRÓJKąT“ *
N40 DECLARE CONTOUR QC4 = “KWADRAT“ *
N50 QC10 = ( QC1 | QC3 | QC4 ) \ QC2 *
N99999999 %MODEL G71 *
%OKRąG1 G71 *
N10 I+75 J+50 *
N20 G11 R+45 H+0 G40 *
N30 G13 G91 H+360 *
N99999999 %OKRąG1 G71 *
%OKRąG31XY G71 *
...
...
Pamięć dla jednego cyklu SL (wszystkie programy opisu
konturów) jest ograniczona do maksymalnie 128 konturów .
Liczba możliwych elementów konturu zależy od rodzaju
konturu (wewnętrzny/zewnętrzny) i liczby opisów konturów
oraz wynosi maksymalnie 16384 elementów konturu.
Przy pomocy SL-cykli ze wzorem konturu zakłada się
strukturyzowany program i otrzymuje możliwość, powtarzające
się często kontury zapisać do pojedyńczych programów.
Poprzez wzór konturu łączy się kontury częściowe w jeden kontur
i określa, czy chodzi o kieszeń czy też o wysepkę.
Funkcja SL-cykle ze wzorem konturu jest rozmieszczona na
powierzchni obsługi TNC na kilka obszarów i służy jako
podstawa dla dalszych udoskonaleń.