1 podstawy, Przetworniki położenia i znaczniki referencyjne, Układ odniesienia – HEIDENHAIN TNC 320 (340 55x-03) Instrukcja Obsługi
Strona 72
72
4 Programowanie: podstawy, zarządzanie plikami, pomoce dla programowania
4.1 Podstawy
4.1 Podstawy
Przetworniki położenia i znaczniki referencyjne
Przy osiach maszyny znajdują się przetworniki położenia, które
rejestrują pozycje stołu obrabiarki a także narzędzia. Na osiach
liniowych zamontowane są z reguły przetworniki liniowe, na stołach
obrotowych i osiach nachylnych przetworniki kątowe.
Jeśli któraś z osi maszyny się przesuwa, odpowiedni układ pomiarowy
położenia wydaje sygnał elektryczny, na podstawie którego TNC
oblicza dokładną pozycję rzeczywistą osi maszyny.
W wypadku przerwy w dopływie prądu rozpada się zaszeregowanie
między położeniem suportu i obliczoną pozycją rzeczywistą. Dla
odtworzenia tego przyporządkowania, przetworniki dysponują
znacznikami referencyjnymi. Przy przejechaniu punktu referencyjnego
TNC otrzymuje sygnał, który odznacza stały punkt bazowy maszyny.
W ten sposób TNC może wznowić zaszeregowanie położenia
rzeczywistego i położenia suportu obrabiarki. W przypadku
przyrządów pomiaru położenia ze znacznikami referencyjnymi o
zakodowanych odstępach, należy osie maszyny przemieścić o
maksymalnie 20 mm, w przypadku przyrządów pomiaru kąta o
maksymalnie 20°.
W przypadku absolutnych przyrządów pomiarowych po włączeniu
zostaje przesłana do sterowania absolutna wartość położenia. W ten
sposób, bez przemieszczenia osi maszyny, zostanie bezpośrednio po
włączeniu odtworzone przyporządkowanie pozycji rzeczywistej i
położenia sań maszyny.
Układ odniesienia
Przy pomocy układu odniesienia ustala się jednoznacznie położenie
na płaszczyźnie lub w przestrzeni. Podanie jakiejś pozycji odnosi się
zawsze do ustalonego punktu i jest opisane za pomocą
współrzędnych.
W prostokątnym układzie współrzędnych (układzie kartezjańskim) trzy
kierunki są określone jako osie X, Y i Z. Osie leżą prostopadle do
siebie i przecinają się w jednym punkcie, w punkcie zerowym.
Współrzędna określa odległość do punktu zerowego w jednym z tych
kierunków. W ten sposób można opisać położenie na płaszczyźnie
przy pomocy dwóch współrzędnych i przy pomocy trzech
współrzędnych w przestrzeni.
Współrzędne, które odnoszą się do punktu zerowego, określa się jako
współrzędne bezwzględne. Współrzędne względne odnoszą się do
dowolnego innego położenia (punktu odniesienia) w układzie
współrzędnych. Wartości współrzędnych względnych określa się
także jako inkrementalne (przyrostowe) wartości współrzędnych.
X (Z,Y)
X
MP
Y
X
Z
Y
X
Z