HEIDENHAIN iTNC 530 (340 49x-03) - Instrukcja (Strona 464)

464 8 Programowanie: cykle
8.7 SL-cykle ze wzorem (formu
łą
) konturu
8.7 SL-cykle ze wzorem (formułą) konturu
Podstawy
Przy pomocy SL-cykli i wzoru konturu można zestawiać kompleksowe
kontury, składające się z konturów częściowych (kieszenie lub
wysepki). Kontury częściowe (dane geometryczne) proszę
wprowadzać jako oddzielne programy. W ten sposób wszystkie
kontury częściowe mogą zostać dowolnie często ponownie
wykorzystywane. Z wybranych konturów częściowych, połączonych
ze sobą przy pomocy wzoru konturu, TNC oblicza cały kontur.
Właściwości konturów częściowych
„ TNC rozpoznaje zasadniczo wszystkie kontury jako kieszeń. Proszę
nie programować korekcji promienia. W wzorze konturu można
poprzez negowanie przekształcić kieszeń w wysepkę.
„ TNC ignoruje posuwy F i funkcje dodatkowe M.
„ Przeliczenia współrzędnych są dozwolone Jeśli zostaną one
zaprogramowane w obrębie wycinków konturów, to działają one
także w następnych podprogramach, nie muszą zostać wycofywane
po wywołaniu cyklu.
„ Podprogramy mogą zawierać współrzędne osi wrzeciona, zostaną
one jednakże ignorowane.
„ W pierwszym wierszu współrzędnych podprogramu określa się
płaszczyznę obróbki. Osie pomocnicze U,V,W są dozwolone.
Példa: Schemat: Odpracowywanie przy pomocy
SL-cykli i wzoru konturu
0 BEGIN PGM KONTUR MM
...
5 SEL CONTOUR “MODEL“
6 CYCL DEF 20 DANE KONTURU ...
8 CYCL DEF 22 PRZECIĄGANIE ...
9 CYCL CALL
...
12 CYCL DEF 23 OBRÓBKA NA GOTOWO DNA ...
13 CYCL CALL
...
16 CYCL DEF 24 OBRÓBKA NA GOTOWO BOKU ...
17 CYCL CALL
63 L Z+250 R0 FMAX M2
64 END PGM KONTUR MM
Példa: Schemat: Obliczanie konturów
częściowych przy pomocy wzoru konturu
0 BEGIN PGM MODEL MM
1 DECLARE CONTOUR QC1 = “OKRAG1“
2 DECLARE CONTOUR QC2 = “OKRAG31XY“
3 DECLARE CONTOUR QC3 = “TROJKAT“
4 DECLARE CONTOUR QC4 = “KWADRAT“
5 QC10 = ( QC1 | QC3 | QC4 ) \ QC2
6 END PGM MODEL MM
0 BEGIN PGM OKRĄG1 MM
1 CC X+75 Y+50
2 LP PR+45 PA+0
3 CP IPA+360 DR+
4 END PGM OKRĄG1 MM
0 BEGIN PGM OKRĄG31XY MM
...
...
Pamięć dla jednego cyklu SL (wszystkie programy opisu
konturów) jest ograniczona do maksymalnie 128
konturów. Liczba możliwych elementów konturu zależy
od rodzaju konturu (wewnętrzny/zewnętrzny) i liczby
opisów konturów oraz wynosi maksymalnie 16384
elementów konturu.
Przy pomocy SL-cykli ze wzorem konturu zakłada się
strukturyzowany program i otrzymuje możliwość,
powtarzające się często kontury zapisać do pojedyńczych
programów. Poprzez wzór konturu łączy się kontury
częściowe w jeden kontur i określa, czy chodzi o kieszeń
czy też o wysepkę.
Funkcja SL-cykle ze wzorem konturu jest rozmieszczona
na powierzchni obsługi TNC na kilka obszarów i służy jako
podstawa dla dalszych udoskonaleń.