Nokia Karta Nokia D211 - Instrukcja (Strona 47)

Funkcje urządzenia Nokia D211
47
© Nokia Corporation 2002. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dystrybucja profili Dystrybucja profili Dystrybucja profili Dystrybucja profili
Administrator systemu może utworzyć profile, a następnie przekazać je
użytkownikom w firmie. Profile można dostarczać na różne sposoby:
•
Dyski instalacyjne: administrator systemu może utworzyć dyski instalacyjne,
które będą zawierać całe oprogramowanie i ustawienia niezbędne dla
zapewnienia dostępu do sieci — w tym również profile. Zobacz rozdział
„Tworzenie dysków instalacyjnych” na stronie 45.
• Sieć: profile można zapisać w folderze na dysku sieciowym, z którego
użytkownicy końcowi mogą zaimportować dany profil. Zobacz rozdział
„Importowanie i eksportowanie profili” na stronie 35.
•
Karta SIM: administrator systemu może umieścić profile na kartach SIM,
a następnie przekazać je użytkownikom. Zobacz rozdział „Zarządzanie
zawartością karty SIM” powyżej.
• Wiadomości tekstowe: profile można przekazywać, wysyłając wiadomość
tekstową zawierającą profil. Zobacz rozdział „Wysyłanie profilu jako
wiadomości tekstowej” na stronie 36.
Zabezpieczenia WEP Zabezpieczenia WEP Zabezpieczenia WEP Zabezpieczenia WEP
Aby zwiększyć bezpieczeństwo komunikacji w bezprzewodowych sieciach
lokalnych, Nokia D211 oferuje funkcję zabezpieczeń Wired Equivalent Privacy
(WEP). WEP używa algorytmu RC4 z kluczem o długości maksymalnie 152 bitów.
Algorytm zapewnia bezpieczeństwo dzięki dwóm metodom: uwierzytelnianiu
i szyfrowaniu. Uwierzytelnianie to środek, za pomocą którego sprawdza się, czy
stacja bezprzewodowa ma uprawnienie do komunikacji z drugą stacją w danym
obszarze zasięgu.
W trybie pracy w infrastrukturze uwierzytelnianie jest używane między punktem
dostępu WLAN a każdą stacją bezprzewodową. Jeśli stacja bezprzewodowa
odbierze pakiet, który nie został zaszyfrowany przy użyciu właściwego klucza,
pakiet ten zostanie odrzucony. Zaszyfrowane wiadomości mogą być otwarte przez
inne karty radiowe tylko wtedy, jeśli wszystkie używają tego samego klucza
szyfrującego. W trybie pracy doraźnej uwierzytelnianie odbywa się między
wszystkimi stacjami bezprzewodowymi.
Poziom bezpieczeństwa jest zależny od długości klucza: im więcej bitów ma klucz,
tym dłużej trwa rozszyfrowanie wysłanych informacji i tym większe
bezpieczeństwo.
Klucze WEP składają się z tajnego klucza i 24-bitowego wektora inicjującego.
Na przykład 128-bitowy klucz WEP ma 104-bitowy tajny klucz, który może być
ustawiony przez użytkownika, oraz 24-bitowy wektor inicjujący, który nie może
być kontrolowany przez użytkownika. Wielu producentów nazywa taki klucz
128-bitowym, inni zaś określają go jako klucz 104-bitowy (104+24). Oba klucze
oferują ten sam poziom szyfrowania i można z nich korzystać zamiennie.