Crivit Bottom/Feeder Fishing Reel Combo 300-11 Instrukcja Obsługi

Strona 14

Advertising
background image

Gruntowa metoda ∏owienia ryb polega na tym, ˝e

przyn´ta podawana jest na dnie lub tu˝ nad nim.

Ta metoda po∏owu pozwala na ∏owienie prawie

ka˝dego gatunku ryb.

Wyposa˝enie

Rodzaj stosowanego sprz´tu uzale˝niony jest od

w∏aÊciwoÊci zbiornika wodnego oraz rodzaju

∏owionych ryb. Jest zale˝ny równie˝ od tego, czy

po∏ów odbywa si´ z ∏ódki czy z brzegu. Dlatego

nie mo˝na podaç ˝adnych zaleceƒ dotyczàcych

ci´˝aru wyrzutowego i d∏ugoÊci w´dziska.

W´dzisko gruntowe powinno mieç pó∏parabo-

licznà lub te˝ parabolicznà akcj´. To w´dzisko

pozwala zarzucaç na du˝à odleg∏oÊç równie˝

bardziej mi´kkie przyn´ty (jak przyk∏adowo

ziemniaki) bez niebezpieczeƒstwa, ˝e przyn´ta

spadnie z haczyka.

Kto podczas ∏owienia ryb trzyma w´dzisko ca∏y

czas w d∏oni, ten powinien preferowaç uchwyt

korkowy.

Ko∏owrotek nie mo˝e byç za ma∏y, poniewa˝

podczas gruntowej metody ∏owienia ryb wcià˝

dochodzi do niemi∏ych niespodzianek.

GruboÊç ˝y∏ki musi byç dostosowana do sprz´tu.

W zakresie gruntowego po∏owu ryb istnieje wiele

ró˝nych ci´˝arków i innych obcià˝eƒ rzutowych.

Szczególnym rozwiàzaniem jest tzw. „patyczek

tyrolski”. To obcià˝enie rzutowe stosowane jest w

krajach alpejskich podczas ∏owienia ryb w zbior-

nikach z wodà wartko p∏ynàcà. „Patyczek tyrol-

ski” zyskuje jednak coraz wi´kszà popularnoÊç

na nizinach i podczas po∏owu ryb w zbiornikach

z wodà stojàcà.

W zbiornikach z wodà p∏ynàcà i podczas ∏owie-

nia za pomocà przyn´ty naturalnej „patyczek

tyrolski” zapobiega temu, ˝e przyn´ta (np. robak)

jest wciskana przez nurt mi´dzy kamienie lub

roÊlinny podwodne, przez co ryba nie mo˝e zna-

leêç tej przyn´ty.

W zbiornikach z wodà stojàcà „patyczek tyrolski”

gwarantuje za to, ˝e przyn´ta nie grz´ênie tak

∏atwo w szlamie oraz ˝e ˝y∏ka mo˝e bez proble-

mu odwijaç.

Skutecznym rozwiàzaniem zapobiegajàcym

splàtaniu si´ ˝y∏ki podczas zarzucania jest

ci´˝arek antysplàtaniowy.

Innym intere-

sujàcym

obcià˝eniem rzuto-

wym jest ˝y∏ka z

umieszczonymi

na niej Êrucinami.

Pokazuje ona swoje za-

lety w szczególnoÊci w przypadku dna obfitujà-

cego w szczeliny, gdzie cz´sto dochodzi do

zaplàtania si´ ci´˝arka.

JeÊli w przypadku ˝y∏ki ze Êrucinami jedna lub

kilka kulek gdzieÊ utknà, wówczas Êciàgane sà

one do do∏u przez trzymajàcà je ˝y∏k´, zaÊ

g∏ówna ˝y∏ka, kr´tlik oraz haczyk sà znowu swo-

bodne.

Z Wielkiej Brytanii pochodzi zyskujàca coraz

wi´kszà popularnoÊç metoda ∏owienia ryb za

pomocà koszyczka zan´towego, zwanego rów-

nie˝ podkarmiaczem.

Koszyczek zan´towy mo˝e jednoczeÊnie pe∏niç

funkcj´ obcià˝enia rzutowego.

Istnieje podkarmiacz koszyczkowy, który

nape∏niany jest ˝ywymi przyn´tami, oraz podkar-

miacz spiralny, wokó∏ którego ugniatane jest

ciasto.

Nie ma specjalnych haczyków do gruntowego

po∏owu ryb. Rodzaj haczyka i jego rozmiar

uzale˝nione sà zawsze od gatunku ∏owionych

ryb. Dotyczy to tak˝e kr´tlika.

Przyn´ty

Przy po∏owie ryb przy u˝yciu w´dziska grunto-

wego mo˝na stosowaç praktycznie ka˝dà

przyn´t´, poczynajàc od bia∏ych robaków w przy-

padku ∏owienia p∏otki, a skoƒczywszy na du˝ych,

martwych rybach w przypadku ∏owienia szczupa-

ka bàdê suma.

Najpopularniejszà i najskuteczniejszà przyn´tà

w przypadku w´dziska karpiowego sà tzw. „boi-

lies”.

W przypadku gruntowego po∏owu ryb przyn´ta

ze wzgl´du na wi´kszà wag´ rzutowà mo˝e byç

wyrzucana na znacznie dalszà odleg∏oÊç ni˝ w

przypadku innych metod po∏owu. Mo˝na zatem

prowadziç po∏ów na znacznie wi´kszej po-

wierzchni.

Oprócz tego przyn´ta mo˝e

byç w raz wybranym miejscu

podawana przez d∏u˝szy

czas, poniewa˝ odpowied-

nio ci´˝kie ci´˝arki zapobie-

gajà znoszeniu ˝y∏ki przez

wiatr czy nurt.

Te ci´˝arki z kolei mogà byç

tak umieszczone, by ryba

przy pobieraniu przyn´ty nie

czu∏a ˝adnego oporu.

¸owienie ryb

W przypadku po∏owu ryb

przy u˝yciu bardzo d∏ugich,

bezprzelotkowych w´dzisk

branie poznaje si´ po

zanurzaniu i wynurzaniu si´ sp∏awika. W przy-

padku gruntowego ∏owienia ryb branie wyczuwa

si´ najlepiej palcem przy ˝y∏ce. Zmys∏ czucia w

koniuszku palca jest zazwyczaj tak du˝y, ˝e wy-

czuwalne jest ka˝de, nawet najmniejsze szar-

pni´cie przyn´ty.

W przypadku tej metody w´dziska jednak nie

mo˝na wyciàgnàç z d∏oni. Równie˝ stosowanie

drugiego w´dziska nie jest mo˝liwe.

Równie˝ pasek srebrnego papieru mo˝e byç sto-

sowany w charakterze sygnalizatora brania.

W´dzisko odk∏adane jest na jednym lub dwóch

podpórkach, zaÊ ˝y∏ka mi´dzy ko∏owrotkiem a

pierÊcieniem prowadzàcym jest tak daleko Êcià-

gana w dó∏, a˝ ˝y∏ka jest napi´ta.

Nast´pnie wokó∏ ˝y∏ki nak∏adany jest srebrny

papier. Ci´˝ar srebrnego papieru w wi´kszoÊci

przypadków wystarcza, aby ˝y∏k´ trzymaç na

dole. Kiedy ryba chwyta przyn´t´ i odp∏ywa z

˝y∏kà, wtedy pasek srebrnego papieru przesuwa

si´ do góry, zaÊ branie mo˝na wyraênie

zauwa˝yç.

Sygnalizatory brania oferowane sà przez prze-

mys∏. W ich przypadku mo˝na ustawiç opór cià-

gni´cia ˝y∏ki. Za pomocà tych sygnalizatorów

mo˝liwe jest równie˝ ∏owienie ryb w zbiornikach

z wodà p∏ynàcà.

Oprócz tego istniejà elektryczne i elektroniczne

sygnalizatory brania, które sà cz´Êciowo wypo-

sa˝one w sygna∏y dêwi´kowe i Êwietlne.

Poniewa˝ sygnalizatory brania pozwalajà na

natychmiastowe rozpoznanie ka˝dego brania,

mo˝na ∏owiç ryby za pomocà dwóch lub trzech

w´dzisk.

Szczególny sygnalizator brania pochodzi z

Wielkiej Brytanii: winkelpicker oraz swingtip.

JeÊli chce si´ ∏owiç za pomocà szczytówki

swingtip, przelotka koƒcowa w´dziska musi

zostaç zastàpiona przelotkà koƒcowà szczytówki

swingtip. Âciàgni´cie starej przelotki jest proste,

jeÊli si´ jà wczeÊniej podgrzeje. Nowà przelotk´

mo˝na zaÊ zamocowaç przy u˝yciu specjalnego

kleju, który mo˝na kupiç w sklepie specja-

listycznym.

Szczytówki swingtip dost´pne sà w ró˝nych

d∏ugoÊciach i ci´˝arach. Dla ka˝dego ∏owionego

gatunku ryb trzeba posiadaç odpowiednià szczy-

tówk´. Im l˝ejsza jest kombinacja w´dziska,

ko∏owrotka, ˝y∏ki oraz obcià˝enia rzutowego, tym

cieƒsza i l˝ejsza mo˝e byç szczytówka swingtip.

Przy zarzucaniu nad g∏owà w´dzisko nale˝y

lekko przechyliç, tak by szczytówka swingtip nie

mog∏a owinàç si´ wokó∏ koƒcówki w´dziska.

Po zarzucaniu w´dzisko odk∏adane jest na dwie

podpórki. Podpórki ustawiane sà tak, by szczy-

tówka swingtip zawieszona by∏a tylko kilka cen-

tymetrów nad powierzchnià wody. Nast´pnie

˝y∏ka napr´˝ana jest przy u˝yciu ko∏owrotka, a˝

szczytówka swingtip b´dzie mia∏a kontakt z

przyn´tà i si´ lekko podniesie.

Kiedy ryba z∏apie przyn´t´, wówczas ka˝dy,

nawet najdrobniejszy ruch ˝y∏ki, jest przeno-

szony na szczytówk´ swingtip.

Ârodkiem pomocniczym w przypadku po∏owu ryb

za pomocà tych szczytówek sygnalizujàcych bra-

nie jest tarcza wietrzna, dzi´ki której branie jest

jednoczeÊnie jeszcze precyzyjniej rozpoznawa-

ne.

Do ∏owienia ryb w zbiornikach z wodà p∏ynàcà

swingtip si´ nie nadaje. W takich przypadkach

stosowany jest winkelpicker. Te szczytówki zgi-

najà si´ pod naciskiem nurtu do pewnego stop-

nia, majà jednak zawsze jeszcze odpowiednià

rezerw´ umo˝liwiajàcà rozpoznawanie delikat-

nego brania.

Jednak˝e nawet najczulszy sygnalizator brania

na niewiele si´ zdaje, jeÊli po∏àczenie od

przyn´ty do sygnalizatora nie jest ciàgle napi´te.

Dlatego te˝ natychmiast po wyrzuceniu ˝y∏ka

jest do tego stopnia zwijana, a˝ zostanie nawià-

zany kontakt z obcià˝eniem rzutowym.

Dopiero w takim przypadku wykorzystywany jest

sygnalizator brania.

Wa˝nà rol´ w przypadku gruntowego ∏owienia

ryb odgrywa przypon.

W zbiornikach z wodà p∏ynàcà zalecane jest sto-

sowanie przyponów o d∏ugoÊci 60 cm lub

wi´kszej, poniewa˝ wówczas przyn´ta nie jest

tak ∏atwo wciskana przez nurt w mi´kkie dno

zbiornika wodnego.

W zbiornikach z wodà stojàcà stosowane sà

przypony, których d∏ugoÊç nie przekracza 50 cm.

W przypadku d∏u˝szego przyponu branie nie jest

rozpoznawane, kiedy ryba wraz z przyn´tà

p∏ynie do w´dziska.

Cz´sto w´dkarze majà do czynienia z takà sytu-

acjà, ˝e ryba tylko bawi si´ przyn´tà. Ryba wy-

czuwa przypon przy chwytaniu przyn´ty dzi´ki

swoim wra˝liwym ustom i ciàgle wypluwa

przyn´t´.

W takim przypadku przypon jest prawdopodo-

bnie za gruby i musi zostaç wymieniony na

odpowiednio delikatniejszy. To by jednak nie by∏o

zgodne z etykà w´dkarskà.

Dobrym rozwiàzaniem jest przywiàzanie haczy-

ka nie do jednego, lecz do czterech lub pi´ciu

cienkich przeponów jednoczeÊnie.

W celu po∏owu ryb drapie˝nych stosuje si´

sprawdzony przypon stalowy.

¸owienie ryb za pomocà w´dziska gruntowego / „feeder”

Przypon

jedno˝y∏kowy/sztywny

pleciony/mi´kki

Ustawienie w´dziska

„feeder”

Winkelpicker

Swingtip –

szczegó∏owy

rysunek

Ci´˝arek przelotowy gruntowy

Per∏a szklana

Stoper

Kr´tlik z karabiƒczykiem zabezpieczajàcym

Przypon

Haczyk o rozmiarze 2 – 8

Swingtip z tarczà

wiatrowà

podkarmiacz

koszyczkowy

(koszyczek

zan´towy)

podkarmiacz

spiralny

„Patyczek tyrolski” – monta˝ na wodzie p∏ynàcej

„Patyczek tyrolski” – monta˝ na wodzie stojàcej

˚y∏ka ze

Êrucinami

Regulator g∏oÊnoÊci
Sygnalizator ruchu

G∏oÊnik
Gwint standardowy do stojaków

W∏àcznik / Wy∏àcznik

Sygnalizator gotowoÊci

PL

Advertising
Podręcznik ten jest związany z następujących produktów: