Asus WL-160N - Instrukcja (Strona 35)

 Adapter WLAN ASUS
Rozdział 5
Rozdział 5 - Słownik
Słownik
stosuje całkowicie inny schemat kodowania, nazywany OFDM (orthogonal
frequency division multiplexing [ortogonalny podział częstotliwości]).
Spektrum 802.11b jest zakłócane poprzez przenikanie sygnałów z telefonów
komórkowych, kuchenek mikrofalowych i innych technologii bezprzewodowych, takich
jak Bluetooth. Dla kontrastu, spectrum 802.11a jest stosunkowo wolne od zakłóceń.
Standard 802.11a uzyskuje część wydajności z wyższych częstotliwości z którymi
działa. Zasady teorii informacji wiążą częstotliwość, moc promieniowania i odległość
w odwrotnej relacji. Dlatego, przesunięcie spectrum do 5-GHz z 2,4 GHz prowadzi
do skrócenia odległości, dając tę samą moc promieniowania i schemat kodowania.
Porównanie z 802.11g: 802.11a to standard dla punktów dostępowych i radiowych
kart NIC, które wykorzystują 802.11g na rynku od około sześciu miesięcy. 802.11a
działa w paśmie częstotliwości 5GHz wykorzystując dwanaście oddzielnych,
nie nakładających się kanałów. W rezultacie, można ustawić w tym samym
obszarze do dwunastu punktów dostępowych wykorzystujących różne kanały, bez
wzajemnego zakłócania. Ułatwia to bardzo przydział kanału punktu dostępowego
i znacznie zwiększa wydajność bezprzewodowej sieci LAN w danym obszarze.
Dodatkowo, ponieważ wykorzystywane jest dużo mniej zatłoczone pasmo 5 GHz,
dużo mniej prawdopodobne są zakłócenia RF.
IEEE 802.11b (11Mbits/sek.)
W 1997, IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers [Instytut
Inżynierów Elektryków i Elektroników]) zaadoptował standard 802.11 dla urządzeń
bezprzewodowych działających w paśmie częstotliwości 2,4 GHz. Standard ten
zawiera elementy trzech technologii radiowych: rozszerzone widmo z bezpośrednią
sekwencją, rozszerzone widmo z przemienną częstotliwością i podczerwień.
Urządzenia, które są zgodne ze standardem 802.11, działają z szybkością
przesyłania danych 1 lub 2 Mbps.
W 1999, IEEE stworzyła standard 802.11b. 802.11b jest bardzo podobny do
standardu 802.11 poza ty, że 802.11b, zapewnia szybkość przesyłania danych
do 11 Mbps dla urządzeń rozszerzonego widma z bezpośrednią sekwencją.
W standardzie 802.11b, urządzenia bezpośredniej sekwencji mogą działać z
szybkością 11 Mbps, 5,5 Mbps, 2 Mbps lub 1 Mbps. Zapewnia to możliwość
współpracy z istniejącymi urządzeniami bezpośredniej sekwencji 802.11, które
mogą działa wyłącznie z szybkością 2 Mbps.
Urządzenia rozszerzonego widma z bezpośrednią sekwencją rozpowszechniają
sygnał radiowy w zakresie częstotliwości. Specyfikacja IEEE 802.11b alokuje
pasmo częstotliwości 2,4 GHz w 14 nakładających się kanałach. Każdy kanał
odpowiada innemu zestawowi częstotliwości.
IEEE 802.11g
802.11g to nowe rozszerzenie 802.11b (wykorzystywane w większości
współczesnych sieci bezprzewodowych LAN), które zwiększa szybkość przesyłania
danych 802.11b do 54 Mbps w paśmie 2,4 GHz, poprzez technologię OFDM
(orthogonal frequency division multiplexing [ortogonalny podział częstotliwości]).
802.11g zapewnia wsteczną zgodność z urządzeniami 802.11b, ale tylko z
szybkością at 11 Mbps lub niższą, w zależności od zasięgu i obecności przeszkód.
Infrastructure (Infrastruktura)
Sieć bezprzewodowa skupiona wokół punktu dostępowego. W tym środowisku, punkt
dostępowy zapewnia nie tylko komunikację z siecią przewodową, ale także kieruje
bezprzewodowym ruchem sieciowym w najbliższej okolicy.